Sulawesi (nee dat kan je niet eten...)

Lieve iedereen!

Weer even een update vanaf de andere kant van de wereld!! Inmiddels alweer een maand op Sulawesi! Wat heb ik hier een geweldige tijd gehad! Morgen vlieg ik weer verder.... Eerst een nachtje in Kuala Lumpur (even shoppen bij de monki en H&M en heerlijk indiaas eten!!!). Daarna vlieg ik naar Sri Lanka waar ik met mijn geliefde broertje Matthijs vakantie ga vieren! Dus ook hier weer heel veel zin in!!! de 22ste vlieg ik naar Sydney (waar ik bijna 24 uur over ga doen, helaas) om daar kerst en nye met eer en patrick en fam (en hopelijk margereta en wim (de andere bootongeluk overlevers) en marinke) ga vieren!! Dus een geweldige tijd in het verschied!!!

Maar eerst even een update!!!

27 november kwam ik op Sulawesi aan. Waar Dotz (aka Sonny) mij al stond op te wachten! en ja... hoe heb ik Dotz nou weer leren kennen, hoor ik jullie denken... Nou een heel verhaal... Via Ymkje (een vriendin van mij) heb ik Judith (een vriendin van Ymkje) leren kennen via facebook. Ik vroeg haar om mooie plekjes die ik sowieso moest bekijken op Sulawesi. Ze berichte mij terug met de gegevens van Dotz (de verloofde en inmiddels man van Judith), ik kon contact met hem opnemen, om mij de omgeving te laten zien en om mijn visum te verlengen etc... (snappen jullie het nog??? zo niet, laten we dan zeggen dat we elkaar al kenden :)). Dit vond Dotz geen probleem! Hij haalde me op van het vliegveld en had een hotel voor me geregeld. Hij heeft me de prachtige omgeving laten zien! Zoveel bergen en ongerepte natuur!! Zoooo ontzettend mooi! Daarnaast heb ik veel van zijn vrienden, familie en buurtbewoners leren kennen. Ik voelde me erg welkom! iedereen is ontzettend aardig en enorm gastvrij! Helaas is communiceren lastig, aangezien ik geen indonesisch kan en hun engelse taalvaardigheid beperkt is. Maar gelukkig hebben we Sopie (de plaatselijke drank) waardoor communiceren, op de een of andere manier, makkelijker door wordt.
Na een week in Tondano (de plaats waar Dotz woont) was het voor mij tijd om andere mooie plekken te bezoeken. Het was tijd voor Togian Islands. Ik vloog naar Gorontalo waar ik een nacht verbleef. De volgende dag had ik in de ochtend een jungletrip en in de avond was het voor mij tijd om mijn angst voor boten (opnieuw) te overwinnen en nacht op de boot te verblijven, dat is namelijk de enige manier om Togian Islands te bereiken. En... Niet gezonken!!!!!! Jeeeeh! In Gorontalo een jongen uit Duitsland en 4 spanjaarden leren kennen en samen zijn we naar Malenge (op een vissersbootje) gevaren. Het Paradijs!!!!!!!!!!!!!! wat was het hier moooooooi!!! hele leuke huisjes en een eigen strand. Daar wezen snorkelen, gezwommen, zigeunerstadje bezocht, in de zon gelegen en natuurlijk weer heel veel gechilled met heel veel leuke mensen!!!
helaas het noodlot sloeg toe... ontstoken ogen... dus ipv naar pua Lisa naar karidiri (andere eilanden daar) gegaan om eventueel en noodgedwongen vlakbij de haven te verblijven... Maar dat was absoluut geen straf!! ook hier was het prachtig! Ben hier samen met Venessa (duits meisje) naartoe gegaan en ook daar weer heel veel leuke mensen leren kennen! gelukkig ging het met mijn ogen de goede kant op, helaas zag ik eruit als een zombie met te rode ogen.. maar dat trok gelukkig weer weg dmv oogdruppels! maar werd getroffen door een ander lichamelijk mankement... werd ik niet wakker met enorme brandblaren op mijn arm en knie... alleen echt geeeeen idee hoe het daar kwam, en ja ook geen idee hoe ik er weer vanaf moest komen! niemand had enig idee hoe die brandblaren (zonder zon of brand in de buurt) daar kwamen. Dus weer naar de dokter! ook weer antibiotica gekregen en uiteindelijk is dit ok weer goed gekomen. Ondertussen een geweldige tijd op Karidiri! Samen met vanessa, menno, adina en Kvetka terug naar Gorontalo na 1,5 week in het paradijs te zijn geweest. Voor mij en Kvetka ging de reis (na opnieuw een nacht op de boot) door naar Manado. Na een 12uurs helse autorit aangekomen in Manado om de volgende dag naar Bunaken te gaan (weer een ander eiland) Ook daar weer een geweldige tijd gehad samen met Kvetka en Vanessa. Daar ook weer heel veel leuke mensen leren kennen. Erik een jongen uit NL die ik op langkawi, maleisie had leren kennen ook weer gezien! Na een aantal dagen bunaken (snorkelen, zwemmen, chillen en heel veel gezelligheid) weer terug naar Manado om vervolgens naar het national park Tangkoko te gaan. Na een geweldige rit (te kleine bussen, weinig beenruimte, tassen in de weg) met ontzettend veel lol, in tangkoko aangekomen. En ja hoor, wie komen we daar weer tegen... menno en Adina!! Super leuk!! Besloten om de volgende ochtend vroeg een dolfijnentrip te doen, helaas... geen dolfijnen.... en de dag daarna een jungletrip waar we veel apen en bijzondere vogels hebben gezien. Daarna was het voor mij weer tijd om naar Tondano te gaan, vanwege de bruiloft van Judith en Dotz! weer met een te kleine bus, naar tondano, waar ik werd opgehaald door judith en Dotz. De ouders van Judith waren er al. De dag daarna kwam haar broer (Izaak) en de dag daarna vrienden van Judith (Julia, paula en Jan) om ook bij hun bruiloft te zijn. Daar (ook weer) een ontzettende mooi en gezellige tijd mee gehad. Zaterdag 22 november was het tijd om bruidsmeisjes jurkjes te passen (ook ik!!!!!) super mooie rode jurkjes. Na veel passen en meten, lukte het ons om ze aan te krijgen, ze gaan hier namelijk uit van hele kleine, niet westerse maatjes. De bruidsjurk van Judith was prachtig!!! Haar make up en haar werd gedaan... Wat gaat ze er prachtig uitzien op haar bruiloft!
Maandag 24 nov was het zo ver! De bruiloft van Judith en Dotz! eerst werd onze (van de bruidsmeisjes) make up gedaan. we wilden naturel, maar dat kennen ze hier niet, dus alsnog heel veel make up op onze gezichten, gelukkiug konden we ze er van weerhouden om witte poeder (hier willen ze namelijk zo wit mogelijk zijn) op ons gezicht te smeren! gelukkig was het resultaat (na de wenkbrauw potlood van mijn gezicht te krijgen) heel mooi! Onze haartjes werden gedaan, met gebruik van heeeeel veeeeeel haarlak, maar ook dit was heeeel goed gelukt! Maar Judith was, zoals het hoort, het allermooiste!!!! De bruiloft was geweldig! ook was het feest, ter afsluiting van de bruiloft , was te gezellig. Oftewel een zeer geslaagde dag! Volgende dagen bijkomen. Nog het een en ander van de omgeving gezien. en nu breekt mijn laatste dag op Sulawesi aan...
Ik wil iedereen bedanken die mij een geweldige tijd hebben bezorgd! en vooral Judith en Dotz voor hun (onvergetelijke) gastvrijheid! Wat een geweldige tijd!!! Ik voelde mee zeer vereerd dat ik op deze manier Sulawesi heb leren kennen!

Ter afsluiting nog een aantal weetjedatjes...

weetjedat...
De omgeving hier echt te mooi is, de eilanden zeer paradijselijk zijn, de mensen gastvrij en alle nieuwe mensen die ik heb leren kennen geweldig zijn? En dat ik heeeel veel nieuwe vrienden (over de hele wereld) erbij heb???

weetjedat...
Ik nog nooit zoveel bij de dokter ben geweest (2x in 3 dagen), nooit antibiotica heb gehad, en niet van het bestaan wist van zoveel verschillende vormen van antibiotica? oogdruppels, zalf en medicijnen...
ik het snelste doktersbezoek heb gehad? de eerste dokter keek me aan, zei... ontstoken... en me vervolgens druppels gaf en ik vervolgens na 2 minuten weer buiten stond?

weetjedat...
Sulawesi een van de leukste en mooiste land is waar ik tot nu toe ben geweest? Dat Togian Islands het mooiste eiland is, die ik tot nu toe heb bezocht? Dat ik nog nooit zulk wit zand en meesthelder blauwe water heb gezien?

weetjedat...
Ik tijdens snorkelen nog nooit zoon mooie onderwaterwereld heb gezien? met de mooiste vissen en koraal? en dat ik nu ontzettend baal dat ik niet kan duiken?

weetjedat...
Je op de boot, terwijl anderen gaan duiken, het beste op het deck kan blijven met een biertje in de hand, als er superleuk gezelschap, zon op je gezicht en muziek op de achtergrond is?

weetjedat...
ik achterop een pickup truck naar Tangkoko zat, met de jungle om me heen, waar kerstmuziek hard uit de auto klinkt en het gevoel hebt dat er iets niet klopt? En daar heeeel veel lol om heb gehad?

weetjedat...
indo's geobserdeerd zijn met kerstmis? overal klinkt kerstmuziek, zie je (uiteraard) neppe sneeuwpoppen, soms de kerstbomen het hele jaar in het huis staan?

weetjedat..
indonesiche mensen geobserdeed zijn door een witte huid? daar alles aan doen om wit te lijken? zoals klei op hun gezicht te smeren, waardoor ze er eerder ziek door lijken dan wit, wat eigenlijk de bedoeling is?

weetjedat..
ik nog nooit zoveel ben aangestaard, werd nageroepen met misses of mister(!! en bedankt...) of Bule (Bule=buitenlander), op de foto's ben geweest met locals, ik nu overal op facebook sta en daar nu helemaal klaar mee ben?

weetjedat...
ik nog nooit eerder bruidsmeisje ben geweest en me zeer vereerd voelde dit te mogen zijn? en het geweldig vond???

weetjedat...
Ik Judith en Dotz al het geluk van de wereld gun?? en dat ze een geweldig koppel vormen samen?

weetjedat..
ik waarschijnlijk heel veel weetjedatjes ben vergeten?

Weetjedat...
ik (nog steeds) ontzettend gelukkig ben? en nog steeds weet dat dit de beste beslissing, om te reizen, is geweest?

Nou.... poepoe, nounou, pfffpfff wat een verhaal! Ik zal het volgende verslag op Sri lanka schrijven!

Heel veel liefs!!! en een dikke kus van mij